De statige barokke Madonna met zwierige drapering, toont ons haar goddelijk kind. Echt een buitengewoon prachtig beeld. De eenvoudige vierkante console is door twee engelenhoofdjes geflankeerd en onderaan gesierd met een schelp. Een liefdevol opschrift getuigt van de diepe aanhankelijkheid die mensen kunnen hebben jegens deze vrouw: GY SYT SCHOON / ENDE SIERLYCK / LETTER WISSEL / O. SY SCYNT HIER / GELYCK DE SON.

Tot in de jaren 1950 prijkte achter dit beeld een grote stralenkrans met in het midden Maria's monogram, bij de restauratie van 1980 werd die verwijderd. Bij een nieuwe restauratie door David Natidze in 2008 werd geopteerd én voor een beschermende luifel, én voor het discreet heraanbrengen van dat zonnige element. Ook de overmaatse kroon die Maria droeg werd door een minder opzichtig exemplaar vervangen.

Aan Alexander Van Papenhoven (1668-1759) wordt ook de Madonna tegen de gevel van het Vleeshuis en ook deze van de Markgravestraat 17 toegeschreven. (referentie - opent in nieuw venster)

Archief en literatuur:

• Archief: Hs1491, [f° 4r°, 7v°]
• Iconografie: Clijmans 1941, afb. 17; KIK, B29990 (1942)
• Literatuur: Thyssen 1902, p. 200, 202; Thyssen 1922, p. 58, 170-171; Bouwen 3na 1976, p. 222; Schepens 1981, p. 45, 89; Madonna 2002, p. 158; Madonna 2010, p. 157
• Nieuwsbrief Vrienden van de Antwerpse Madonna's: nr. 12, (2008) 1, p. 16-17; nr. 14, (2009) 1, p. 1, 8-9; nr. 15, (2009) 2, p. 4-5
• Referentie: vkb1.0104

Hierboven: een opname uit 2006 met de ongepaste kroon

Hieronder: Vrienden van de Antwerpse Madonna's bij de inzegening
van het gerestaureeerde beeldhouwwerk op 17 mei 2009